@Juul-Jongbloed zegt in PWS Hyperloop w/ Inductrack:
Beste @Reinier en Daan,
Wat jullie precies verkeerd doen wat betreft de magneten zou ik niet weten, maar ik kan jullie misschien wel op de goede weg helpen wat betreft de aerodynamica.
De aerodynamica is niet geheel relevant in dit geval aangezien het over een schaalmodel gaat, en ons "test track" niet langer gaat worden dan max. 10m (en dat is al heeeel optimistisch). Daardoor gaan we niet hele hoge snelheden halen waardoor de luchtweerstand niet een significant probleem is.
We hadden het een beetje vaag uitgelegd zie ik nu, maar het gaat niet om de aerodynamische lift/drag maar om de elektromagnetische lift/drag die ontstaat als gevolg van 'eddy currents' in de aluminium plaat welke worden geïnduceerd door de bewegende magneet-array die aan het voertuig zit.
Wat ons nogal verwart is dat allerlei teams die meedoen aan de Hyperloop-competitie zeggen dat ze lift:drag ratios van 14:1 en soms zelfs 200:1 kunnen halen door gebruik van dit soort zweeftechnieken, maar bij ons werkt het heel anders en dat lijkt ons niet heel logisch want een schaling zou niet ineens de werking van natuurwetten moeten veranderen.. right?
Allereerst is het natuurlijk handig om te weten hoe jullie de lift en drag nu meten/berekenen. Het kan zomaar zijn dat er gewoon iets niet helemaal klopt in de opstelling/berekening.
Onze 'testmethode' is op dit moment: de magneet-ski met magneet-array langs een 4-5mm dikke aluminium plaat bewegen. Dit is een hele simpele simulatie van een 'trein' op een 'baan'.
Verder moet je er rekening mee houden dat tot het moment van zweven de trein over de rails zal schuiven. Hierdoor krijg je frictie die afhankelijk is van je normaalkracht. [...]
We hebben het ontwerp sinds de eerste post geüpdate met wieltjes in de ski's, zodat 'ie het eerste stuk niet al te veel weerstand heeft. :)
Op het moment dat het treintje daadwerkelijk zweeft ondervindt het geen fricite meer van de rails en kan je veel hogere L/D ratios behalen . Kan het zijn dat jullie nog te weinig lift produceren om de zwaartekracht van het treintje op te heffen? Ook zou ik eens opzoeken waar de lift- en weerstandscoëfficient allemaal van afhangen.
We zijn ettelijke uren bezig geweest met 'opzoeken', maar Hyperloop en InducTrack (zo heet deze zweeftechniek) zijn nog zulke nieuwe ideeën dat we er nauwelijks dat soort bruikbare technische info (relatie tussen snelheid, grootte magneten, afstand tot baan en lift/drag) over konden vinden.
Als laatste kan jullie afwijkende L/D ook aan het volgende liggen: De data waarmee jullie jullie schaalmodel vergelijken is waarschijnlijk gebaseerd op een veel grotere trein. Als jullie je schaalmodel willen vergelijken met een "echte" trein krijg je te maken met het "schalingsprobleem". Het reynolds getal en het mach nummer van jullie treintje moet overeen komen met die van de echte trein om een eerlijke vergelijking te kunnen maken.
^ dat gaat weliswaar allemaal over aerodynamica, maar desondanks heb je wel een goed punt. We hebben 10mm N42 neodymium magneten gekozen omdat die een merkbaar effect hadden op een stukje aluminium, met het idee "meer = beter". Maar het zou kunnen dat voor deze schaal juist een kleinere maat (7mm of 5mm) nodig is en dat dat effect pas merkbaar wordt op een hogere snelheid. Hier zullen we eens naar kijken, ik heb die 7mm magneten ook nog ergens slingeren.. :)
Ik heb overigens ook een keer contact gehad met het Delft Hyperloop Team (weet niet wie, via de Facebook-pagina) maar die willen (terecht) liever niet helpdesk zijn voor PWS-piekerende pubers jongvolwassenen dus naast een paar hints heb ik daar geen concrete info uit kunnen putten. Het MIT team zei wel dat ze geen Halbach-arrays maar noord-zuid-noord-zuid wisselende magneet-arrays gebruiken. (waarschijnlijk omdat die van nature wel aan elkaar blijven hangen, en halbach-arrays uit elkaar schieten zodra ze de kans krijgen.)
Bedankt voor jullie inzet, ik hoop dat jullie ons nog kunnen helpen met het lift:drag verhaal :s
~Reinier (en Daan)
