Hey Caspar,
Het is een tijd stil geweest, maar we zijn druk bezig geweest met een omschrijving van het experiment.
Experimenten, eigenlijk. Hieronder volgt de omschrijving.
Alvast bedankt!
Trevor
Experiment: Optische manipulatie van diamagnetisch leviterend pyrolitisch grafiet
Materiaalkeuze:
Een ronde schijf pyrolitisch grafiet, diameter ±1,0cm. Tevens moet er een herkenningspunt opzitten (inkeping, wit lijntje), zoals in figuur.
Een laser met een vermogen van waarschijnlijk 0,4 tot 1,5 watt die pyrolithisch grafiet kan opwarmen tot een temperatuur van 40 graden C of 313 K. Hieronder volgt een berekening van het exacte nodige vermogen van de laser, gebaseerd op de warmtecapaciteit van het materiaal (specifiek).
High speed camera voor een exacte documentatie van de rotatiesnelheid en de bewegingsrichting en snelheid van het schijfje grafiet.
Een laser die in staat is ons plaatje pyrolitisch grafiet kan verwarmen tot 35 graden C
Een grote hoeveelheid magneten om een opstelling te creëren(zoals te zien in afbeelding 2), waarbij de lengte en de breedte van het oppervlak van magneten 10 keer de diameter van het schijfje grafiet is. Vorm is onbelangrijk, vierkant heeft de voorkeur.
Ronde magneten met een rond gat in het midden, met de diameter van het gat kleiner dan de diameter van de schijf pyrolitisch grafiet, en kleinere ronde magneten met een diameter gelijk aan het gat. De diameter van de grotere magneten moet ruim groter zijn dan de diameter van het schijfje grafiet. (Zie afbeelding 1a)
Infraroodcamera voor het meten van temperatuur (een laserthermometer zal ook volstaan maar is minder informatief voor ons onderzoek).
Een high speed camera dicht langs het magneetoppervlak om de hoogte van het leviterende grafiet boven het magneetoppervlak te kunnen meten (we willen hypothetiseren dat de laser de diamagnetische eigenschappen van het materiaal wijzigd).
Een variabele UV-lamp
Lux-meter
Opstelling
Opstelling 1(Experiment 1-4)
Plaats de ronde magneten, diegene met een gat in het midden, op elkaar totdat men een kolom van magneten hebt. Neem vervolgens de kleinere ronde magneten, zonder gat, en plaats deze zo in de kolom dat de dipolen tegenovergesteld zitten van elkaar. Hierdoor ontstaat er een magnetisch veld wat aan de ene kant van de buitenste magneet naar binnen gaat, en aan de andere kant precies andersom. Dit is vereist, wil het pyrolitisch grafiet leviteren. Plaats vervolgens het grafiet op de kolom, en mits goed gedaan, zal het gaan leviteren. Plaats vervolgens de laser boven het grafiet op zo’n manier, dat het op de randen schijnt. (Zie afbeelding 1a)
Bij elk experiment behoort de high speed camera op de opstelling gericht te zijn, zodat de rotatiesnelheid bepaald kan worden aan de hand van omwentelingen per frame. Ook zou een camera gericht op de ruimte tussen de magneten en het schijfje grafiet handig zijn, omdat het dan mogelijk is variaties in zweefhoogte te meten.
Opstelling 2(Experiment 5 - 6)
Neem de grote hoeveelheid magneten en plaats deze om en om naast elkaar totdat er een groot rechthoekig oppervlak is gecreëerd van magneten. Door de magneten om en om te plaatsen ligt er bij de eerst de Noordkant boven, bij de volgende de Zuidkant enzovoort. Plaats de schijf aan de ene kant van het oppervlak, wat vervolgens gaat leviteren, en schijn er vervolgens met de laser op, aan de rand wederom. Door de laser zal het grafiet naar de des betreffende kant bewegen. Indien we continue beweging willen, moet de laser kunnen bewegen. (Zie afbeelding 2)
Bij elk experiment behoort de high speed camera op de opstelling gericht te zijn, zodat de snelheid bepaald kan worden aan de hand van de verplaatsing per frame.
Omschrijving
Experiment 1; Vacuüm
Er zijn meerdere hypotheses over de oorzaak van de beweging van het grafiet.
twee daarvan zijn in het kort dat (1) er licht word omgezet in warmte, waardoor de lucht onder het stukje grafiet uitzet en voor beweging zorgt, en (2) dat door middel van stralingsdruk en momentumoverdracht van fotonen het stukje grafiet gaat bewegen. Door het experiment in een vacuüm te doen elimineren we de eerste hypothese, hiermee kunnen we bepalen hoe groot de invloed van stralingsdruk is. De laser dient boven het grafiet en de magneten ingesteld te worden, maar de invalshoek van de laserstraal moet variabel zijn, dus bijvoorbeeld met een statief voor de laser waarvan de hoogte en hoek gewijzigd kunnen worden. In een ruimte of tank met een vacuüm (of een gedeeltelijk vacuüm) zou een effect al duidelijk moeten zijn.
Experiment 2; Invalshoek vs Rotatiesnelheid
Bij dit experiment willen wij de dichtheid van de fotonen in de laserbundel uitzetten tegen de rotatiesnelheid van het schijfje grafiet. Dit kunnen wij variëren de invalshoek van de laserbundel te veranderen. Echter zal door de invalshoek ook de invloed van het momentum van de fotonen veranderen, maar dit komt ten goede aan ons experiment omdat we hierdoor de invloeden van zowel stralingsdruk als warmte.
Experiment 3; Temperatuur vs Rotatiesnelheid
Met dit experiment willen we de maximumtemperatuur die het schijfje grafiet behaalt, dus de temperatuur van het punt waarop de laser gericht staat, uitzetten tegen de rotatiensnelheid. Dit is te meten door de intensiteit van de fotonenbundel aan te passen. (Zie afbeelding 1b)
Experiment 4; Lichtsterkte vs Rotatiesnelheid
Voor dit experiment vervangen we de laser door een UV-lamp. Volgens onze bron zou de schijf grafiet ook al gaan draaien door simpel ongeconcentreerd zonlicht. Er is op het oppervlak geen verschil in intensiteit of wat dan ook, het is overal gelijk. Plaats de UV-lamp boven de opstelling en zet hem aan. Wacht enkele momenten totdat de schijf op een constante rotatiesnelheid is gekomen, en meet deze vervolgens met de high speed camera af. Voer de verlichtingssterkte op en herhaal de meting.
Experiment 5; Beweging
Voor dit experiment dient men de 2e opstelling die hierboven beschreven word te gebruiken. Bij dit experiment willen we wrijvingsloze beweging over het magnetische veld creëren door het schijfje pyrolitisch grafiet te beschijnen met een laser. Hierbij word de invalshoek constant gehouden. Met de laser schijnt men op de rand van het schijfje grafiet waardoor deze over het veld van magneten zal gaan bewegen. De snelheid van het schijfje kan gemeten worden aan de hand van de beelden van de high speed camera. Ook zal bekeken worden wat er gebeurt wanneer we de laserstraal precies op het midden van het schijfje richten.
Experiment 6; Bewegingssnelheid vs invalshoek
Voor dit experiment laten we het schijfje grafiet weer over het magnetische veld glijden. Dit keer zullen we de intensiteit van de lichtsterkte en dus de intensiteit van de fotonenstraal variëren. Dit word gedaan door de laser op een andere intensiteit te zetten, of door een laser met een lager vermogen te gebruiken. De snelheid word bepaalt door aan de hand van de high speed camera beelden kijken hoeveel cm het schijfje verschuift per frame. De invalshoek en grootte van de straal zullen constant blijven.
Opmerkingen
Wij beschikken zelf al over een schijfje grafiet, met een diameter van ±0,7cm en nog een plak van ongeveer 0,1 * 3 * 2 cm.
Ook hebben we de 30 kubusvormige magneetjes voor levitatie van ongeveer 333 mm.
Het zou handig zijn als de laser een kleurstoflaser was, om de golflengte en daarmee de energie van de individuele fotonen bij te kunnen stellen.
Om te onderzoeken hoe groot de invloed van het momentum van fotonen is zou het ideaal zijn om de opstelling in een ruimte te maken die vacuüm gezogen kan worden
[img=PunBB bbcode test]http://cdn.physorg.com/newman/gfx/news/2012/maglevgraphitecontrol1.jpg[/img]
Afbeelding 1
[img=PunBB bbcode test]http://cdn.physorg.com/newman/gfx/news/2012/maglevgraphitecontrol2.jpg[/img]
Afbeelding 2