Geachte student,
Wij zijn Jannien & Saskia en wij zitten dit jaar in Havo 5. Tijdens dit schooljaar gaan wij, als onderdeel van ons schooleindexamen, een profielwerkstuk maken.
Voor ons profielwerkstuk zouden wij graag willen onderzoeken of er een mogelijkheid is om mensen, met een dwarslaesie onder de L1, meer dan bij het reguliere exoskelet gebruik te laten maken van hun eigen lichaam. Hierdoor zouden mensen in de toekomst weer mee bewegingsvrijheid krijgen. Dit zal de kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Hiervoor hebben wij drie ideeën die wij hieronder nader zullen uitleggen.
Plan A:
Dit plan is, naar onze mening, het meest realistische en haalbare plan. Wij zouden hierbij gebruik willen maken van de besturing van het huidige exoskelet en de elektrische signalen die normaal het exoskelet aansturen gebruiken om, in plaats van het exoskelet, de belangrijkste spieren via elektrostimulatie aan te sturen. Zover wij weten wordt er bij dwarslaesie patiënten al gebruik gemaakt van elektrostimulatie om drukwonden te voorkomen. Ook kan men door elektrische signalen aan de hersenen te geven bijvoorbeeld een duim laten bewegen. Dit soort technieken zouden wij graag willen onderzoeken om te kijken of dit ook werkt als je het signaal aan de spier zelf geeft. Mocht dit mogelijk zijn zouden wij deze techniek graag toepassen als vervanging voor het exoskelet. Dit zal mensen meer bewegingsvrijheid kunnen geven.
Plan B:
Dit plan werkt eigenlijk hetzelfde als plan A, maar dan willen wij kijken of het mogelijk is om de signalen die het lichaam zelf geeft, om te zetten naar signalen die de elektrostimulatie kunnen aan sturen. Hierdoor zal de patiënt beter in staat zijn om de bewegingen die hij wil uitvoeren zo natuurgetrouw mogelijk uit te voeren.
Plan C:
Bij dit plan willen we kijken of hersensignalen voor een zenuwbreuk opgepikt kunnen worden en omgezet kunnen worden in signalen die aan de andere kant van de breuk weer terug in de zenuw gestuurd kunnen worden. Ondanks dat dit plan waarschijnlijk niet erg realistisch is, willen we toch onderzoeken in hoeverre, en onder welke voorwaarden, dit eventueel toch mogelijk zou kunnen zijn. Nadat de breuk bij de patiënt is genezen zal deze, na een revalidatieproces, in staat moeten en kunnen zijn om zo goed als alles weer te kunnen. Hierbij zal de patiënt gebruik maken van zijn eigen lichaam, zijn eigen wil en zijn eigen gedachten. Mocht deze techniek in de verre toekomst erg goed ontwikkeld zijn, is het misschien zelfs mogelijk om de signalen niet alleen van de hersenen richting bijvoorbeeld de benen te sturen, maar ook omgekeerd vanuit de benen naar de hersenen.
Ondanks dat, is volgens onze informatie, geen één van de bovenstaande ideeën nu al uitvoerbaar en of haalbaar. Wij hopen alvast te kijken welke mogelijkheden er in de toekomst realiseerbaar zijn en welke uitdagingen daarvoor nog moeten worden overwonnen om zover te komen.
Wij hopen dat u ons informatie kunt en wil geven die wij kunnen gebruiken bij ons profielwerkstuk.
Natuurlijk zijn wij altijd bereid om onze plannen nog in een persoonlijk gesprek toe te lichten. Mocht u de mogelijkheid zien om ons te helpen met een onderzoek en daartoe bereid zijn, zouden wij dat geweldig vinden en horen wij dit graag.
Wij kijken uit naar uw reactie!
Hoogachtend,
Jannien & Saskia